Kiedy już opanuje się manewry w dualu, trzeba wybrać się na dalszy trening samodzielnie. Ma to swoje zalety – głównie mniejsze koszty, ale też wady – o jedną parę oczu do rozglądania sie za innymi samolotami mniej. Gdy w West Practice Area potrafi być na raz 8-10 obiektów, naprawdę zaczynam się bać. Jedyne wyjście to wspiąć się na 4500 czy 5500 stóp i oddalić w rejon Coast Range, gdzie ryzyko bliskiego spotkania z Air China jest znacznie ograniczone.

Po zrobieniu kilkunastu chandelles i lazy eights oraz dwóch steep spirals przećwiczyłem jeszcze eights on pylons, które to dziś postam się w skrócie opisać. Jest to ground reference maneuver, ale od turns around a point (które demonstruje się podczas egzaminu na licencję turystyczną) różni się diametralnie, mimo że na pierwszy rzut oka wygląda dość podobnie.

Przy turns around a point należało kręcić się wokół punktu na ziemi, zachowując stałą wysokość i zmieniając przechylenie (bank) aby utrzymać stałą odległość od punktu. Przy eights on pylons chodzi o utrzymywanie punktu (pylonu) cały czas w linii równoległej do osi poprzecznej samolotu – innymi słowy powinniśmy podczas zakrętu stale widzieć nasz pylon na przedłużeniu skrzydła, np. w jego połowie. Jest to możliwe gdy znajdujemy się na tzw. pivotal altitude.

Pivotal altitude zależy od prędkości względem ziemi i można ją obliczyć korzystając ze wzoru (GS)² ÷ 11.3, na przykład dla 100 węzłów wyniesie ona 885 ft AGL. Na tej wysokości rozpoczynamy manewr. Niestety ze względu na wiatr, nasz ground speed podczas wykonywania zakrętu będzie się stale zmieniał, a pylon próbował „uciekać” przed i za skrzydło. Aby cały czas trzymać pylon w tej samej linii wzroku musimy stale zmieniać wysokość, a przez to prędkość.

Po wykonaniu niepełnego obrotu wokół pierwszego punktu prostujemy na kilka sekund tor lotu i rozpoczynamy zakręt w przeciwną stronę wokół drugiego pylonu.

Na koniec film instruktażowy: